روستای ما دهنو سادات

سوارِ سوز پوشِ ایلِ باور

درختِ باورم ترزهس و نومی

بنه ی ناری که بوم وازنده بیدش

تغرس مرگ وش بارهس و نومی



تغرس مرگ باغَ دایه دم تش کسی نیسی یه کپ او وش بریزه

گل نرگس که بندیرت نشهسه وری تاوه ی ستم داره ایبریزه



ستم شوخین زه وُ غارت که ایله

نویسا، یه کماچی زر بهونی

وه دادم نیرسی ای داد بیداد

گله ی دل گرگی وابی کو چپونی



دزی وُ دوز و غارت مالُ پر کِ درو وُ درد، سر جَی دین وریسا

کموتر بالش اشکهس و تهی مرد من ای باغل یه باهنده ی نویسا



نویسا روز خش سی نسل آدم

سفید وابییه ری قابیل تیمو

خدا وُ پیر و پیغمبر، بگم چه

غزون وابییه باور بو وُ دیمو



بیو بارونِ باور دشتَ تر کن تیه ی باوینه کور وابی وه تشنه ی

شلو وابییه هرچی چشمه وُ رو تهی مرد و کموتر روزِ خش نی

امیدِ ایلِ باو ر مرده یِ مو

بیو تا گل کنه پیوارِ بختم

بیو تا زیرِ سایه ی ذوالفقارت

دوباره سایه بندازه درختم



بیو تا بَی تش و برقِ تیی تو تیی گل بشکفه، شونم بجوشه

کنارِ سر دو رهیه دل مو ، تا کی قبی بندیر سر دردِش بپوشه



بیو جون جدت سرسا مکن ده

پکهسم بسکه پییم ره وُ رونَ

گرونه دردِ بی درمونِ تهنی

بیو درمون کن ایدردِ گرونَ



همه دلتنگت ویبن روز جمعه مو دلتنگِ تونم هر شو وَ هر رو

دلت ار سی مونه کافر نسخته! درا شیعه ی علی نَ زر سراکو

سلام. ممنون از راه اندازی انجمن. اگه نام شاعر هم نوشته بشه عالیه

شعر ها از استاد عزیزم آقای مجید نگین تاجی هست که ساکن مصیری هستن